Po lewej stronie nawy kościoła Franciszkanów znajduje się wejście do bocznej kaplicy. Kaplica Oświęcimów to jedna z najwspanialszych w kraju pereł architektury wczesnobarokowej. Jej wygląd i wspaniałe dekoracje sztukatorskie zawdzięczamy pochodzącemu z Mediolanu Janowi Baptyście Falconiemu. Był to wybitny włoski artysta działający w XVII w. na polskim dworze królewskim, sprowadzony do Krosna przez Stanisława Oświęcima. Falconi zasłynął jako twórca sztukaterii: w kaplicy Wazów w Katedrze Wawelskiej, w kościele śś. Piotra i Pawła w Krakowie czy na zamku w Baranowie Sandomierskim.
W kaplicy Oświęcimów, pełnej koronkowych stiuków, dominuje imponująca kopuła, której dekoracje spływają na ściany w postaci pięknych ram i kartuszy. To właśnie w kopule kryje się największe bogactwo i gołym okiem widać kunszt artysty: ornamenty stiukowe, anioły w tanecznych pozach, kosze pełne fig i granatów, maszkarony, wici roślinne, kwiaty, światłocienie rzucane przez wpadające światło. To piękno w czystej postaci - pełne symboliki i motywów charakterystycznych dla artysty. Wnętrze pod kopułą ukazuje motywy wojenne, nawiązujące do zasług rodziny Oświęcimów na tym polu. W kaplicy znajdziesz także portrety młodziutkiej Anny i Stanisława, bohaterów fascynującej legendy o miłości. Dekoracje kaplicy zlecił Janowi Baptyście Falconiemu sam Stanisław Oświęcim – pogrążony w żalu po śmierci swojej ukochanej – przynajmniej tak głosi legenda.
Architektem i budowniczym kaplicy był z kolei inny włoski artysta: Wincenty Petroni.

Centrum Dziedzictwa Szkła to wyjątkowe miejsce, w którym zostało zebrane i udostępnione zwiedzającym szklane dziedzictwo Krosna. Można tu zobaczyć cały proces produkcji szkła a także dzieła wybitnych artystów szklanego rzemiosła, wśród nich prace Stanisława Borowskiego. Swoją pasję do szkła odkrył w latach 60. XX w. – pracując w szlifierni Krośnieńskich Hut Szkła, gdzie osiągnął mistrzostwo w sztuce grawerowania. W okresie PRL-u artyści w KHS mieli ograniczone możliwości podejmowania własnych tematów. Borowski postanowił jednak wyjść poza ramy i rozpoczął niezależną działalność artystyczną. Ten krok sprawił, że obecnie można go uznać za jednego z najbardziej rozpoznawalnych polskich artystów tworzących w szkle. Jego szklane dzieła zyskały uznanie. W 1981 roku znalazły się w prestiżowej setce najciekawszych wyrobów szklanych roku. Po tym znaczącym sukcesie został zaproszony do Niemiec i przez jakiś czas tam właśnie tworzył. W roku 1990 Borowski założył Glasstudio Borowski w Hennef koło Bonn, jednak w roku 1992 przeniósł je do Polski do Tomaszowa Bolesławieckiego. Swoją pasję przekazał synom, którzy obecnie kontynuują dzieło ojca.

Rozglądając się po podcieniach krośnieńskiego rynku łatwo można dostrzec miejsce wyróżniające się kolorem, przed którym całkiem śmiało spoglądają na przechodniów szklane ptaki, wieloryby czy anioły. W podcieniach kamienicy Glass Studio Habrat ma siedzibę i swoją klimatyczną galerię. To tu można obejrzeć i kupić prace Macieja Habrata, urodzonego w 1971 roku w Krośnie artysty. Ojciec Macieja pracował jako dmuchacz szkła w Krośnieńskich Hutach Szkła, co z pewnością zainspirowało go do rozwijania do pasji tworzenia szklanych dzieł od najmłodszych lat. Zdolności plastyczne w zakresie szkła rozwijał podczas studiów na Wydziale Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Pracę magisterską stworzył pod kierunkiem prof. Zbigniewa Horbowego. Po studiach wrócił do Krosna, gdzie spełnia swoje marzenia o projektowaniu szkła artystycznego. Od 1997 roku wraz z żoną Dorotą prowadzą Glass Studio Habrat. Miejsce to stało się ważnym przystankiem odwiedzanym chętnie przez turystów i mieszkańców, którzy mogą tu obejrzeć szkło artystyczne i kupić szklaną pamiątkę z Krosna. Wśród krośnian miejsce znane jest jako tętniące życiem i zyskało nawet nieoficjalną nazwę “habratówka” gdzie odbywał się niejeden wernisaż czy muzyczne wieczory podczas miejskich imprez, trwające często do białego rana.

Kaplicę śś. Piotra i Pawła przy kościele farnym to mauzoleum rodu Portiusów. To tu, poniżej bogato zdobionej sztukateriami kopuły znajdziemy obrazy z wizerunkami fundatora i jego rodziny.
Wygląd budowli, zawdzięczamy pochodzącemu z Mediolanu XVII-wiecznemu, wybitnemu królewskiemu architektowi – Wincentemu Petroniemu. Jego działalność w Krośnie to lata od 1641 do 1647. Dokonał on gruntownej przebudowy dawnej późnogotyckiej kaplicy i nadał jej ten wyjątkowy charakter. Po ukończeniu prac przy modernizacji krośnieńskiej fary, Petroni wyjechał do Przemyśla, jednak niedługo potem został ponownie zaproszony do Krosna przez Stanisława Oświęcima. To on powierzył mu zadanie, którym była budowa mauzoleum rodzinnego przy kościele Franciszkanów.